Pierwszy drewniany kościół w Szebniach wzmiankowany był już w 1326 r. Obecny zbudowany został w 1605 r. W aktach parafialnych zachował się opis wizytacji kościoła z 1607 r.
Został on gruntownie przebudowany w 1794 r. staraniem rodziny Gorajskich, ówczesnych właścicieli wsi i proboszcza ks. Jakuba Januszowskiego. Poświęcony został dopiero w 1855 r. przez bpa przemyskiego Franciszka Wierzchlejewskiego.
Fotografia pochodzi z bazy Urzędu Gminy Jasło.
Kolejna przebudowa i powiększenie świątyni nastąpiło w 1894 r. z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Władysława Sarny historyka, autora publikacji na temat regionu krośnieńskiego i jasielskiego. Rozebrano wówczas grożącą zawaleniem wieżę-dzwonnicę i przedłużono nawę w kierunku północnym. Kościół został też wówczas powiększony przez dostawienie przybudówek po bokach nawy i prezbiterium. Remontowany po II wojnie światowej. Kościół wzniesiony jest w konstrukcji zrębowej, składa się z prezbiterium zamkniętego od południa trójbocznie, szerszego korpusu nawowego z węższą częścią północną (dobudowaną w k. XIX w.) i prostokątnego przedsionka. Fasada północna jest bezwieżowa. Do prezbiterium przylegają: zakrystia i murowany skarbczyk (od zachodu) o płycinowo-ramowych podziałach ścian zewnętrznych. Do nawy od zachodu dostawione są dwa przedsionki połączone podcieniem wspartym na dwóch słupach. Na zewnętrznej (południowej) ścianie prezbiterium zawieszone rzeźbiarskie wyobrażenie Chrystusa Ukrzyżowanego.
Plattegrond:
